In zijn strafste seizoen, bij de toenmalige miniemen, scoorde hij over een volledige jaargang liefst 65 competitiedoelpunten. Nadat hij alle jeugreeksen doorliep, maakte hij een ommetje bij huidig reeksgenoot VC Haacht en dan enkele seizoenen bij Greunsjotters Vossem. Enkele jaren geleden was hij klaar om FC Herent te lanceren.
“Bij de jeugd was ik jaar na jaar topschutter. Zulke cijfers zijn uiteraard in een eerste ploeg in tweede provinciale niet meer te realiseren. Op basis van het aantal kansen hadden het wel gerust al 30 goals kunnen zijn. Bij FC Herent, waar de meeste spelers in de eerste ploeg uit de eigen jeugd komen, hebben we het geluk dat werkelijk iedereen gevaar kan brengen en dus ook scoren.”
“Zo is het niet heel erg als ik een kans mis, genoeg medespelers kunnen een steek oprapen. Toch blijft het balen als ik een mogelijkheid mis, gelukkig heb ik soms weinig nodig, dit jaar verloopt het iets moeizamer. Maximaal sta ik zowat drie wedstrijden droog.”
“Dat ik topschutter ben is allemaal mooi meegenomen, maar zolang we niet kampioen spelen en als een hecht collectief promoveren naar eerste provinciale, betekent dat niet zoveel. Ik pak met deze toffe ploeg liever de promotie dan topschutter te worden. Jammer van die uitschuiver thuis tegen Elewijt, anders hadden we een ongeslagen anderhalve competitie achter de rug.”
Momenteel moet Taveirne zich richten op oefenduels. “Ik scoorde in onze verloren thuismatch tegen Huldenberg eenmaal en dat had er nog eentje meer kunnen zijn. Ik kijk vooral uit naar het oefenduel van zaterdagavond thuis tegen leider in vierde provinciale Sporting Kortenberg. Dat lijkt een enorm leuke partij, nogal wat spelers van ons komen uit die buurt: iets om naar uit te kijken.”
